Παιδιά (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Νέα Αριστερά), δεν νομίζετε κι εσείς ότι δεν μπορούν να υπάρχουν για πολύ, δυο ΣΥΡΙΖΑ;

Παλαιότερη γελοιογραφία του αείμνηστου Γιάννη Καλαϊτζή: όταν γιγαντώνονται οι εσωτερικές διαφωνίες
και παραμερίζεται το τεράστιο κοινό έργο της ενωμένης αριστεράς για την κοινωνία

Ο εξωχώριος κος Κασσελάκης που αξιοποίησε την μεταδημοκρατική πραγματικότητα της "εκλογής από την βάση" στον ΣΥΡΙΖΑ και προκάλεσε δυο διασπάσεις, δεν υπάρχει πια (πολιτικά). Υπάρχουν όμως δυο ΣΥΡΙΖΑ: Ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η Νέα Αριστερά. 

Και οι δυο ομνύουν στο έργο της κυβέρνησης της αριστεράς 2015-2019, υπήρξαν συμμέτοχοι και στα καλά και στα κακά της περιόδου της πρώτης φοράς αριστεράς. Δεν έφυγαν διαφωνώντας με την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 μετά το δημοψήφισμα όπως οι Λαφαζάνης, Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου, σήκωσαν από κοινού το βάρος της συμφωνίας με την ΕΕ (3ο μνημόνιο) και της εξόδου από την σκληρή εποπτεία με καθαρό διάδρομο έως το 2032. Σήμερα συμφωνούν πολιτικά και προγραμματικά κατά 90% όπως και όταν ήσαν στο ίδιο κόμμα. Και διαφωνούν σε όσα διαφωνούσαν ανέκαθεν (δημοκρατία στο κόμμα, αμυντικές δαπάνες).

Είναι προφανές ότι δεν ισχύουν πλέον οι λόγοι της διάσπασης αυτής (Κασσελάκης).

Και ακόμη προφανέστερο ότι αν δεν ενωθούν ξανά, η κοινωνική αριστερά θα απορρίψει προσωπικές ή τασικές κομματικές διαδρομές και θα στρέψει την προσοχή της στο "λιγότερο κακό" απέναντι στην μητσοτακική ακροδεξιά λαίλαπα που εξαφανίζει μεθοδικά εισοδήματα και κοινωνικά δικαιώματα.

Δεν νομίζουμε ότι οι ίδιοι και οι ίδιες δεν το καταλαβαίνουν. Δυσκολεύονται όμως να κάνουν ένα βήμα πίσω επειδή οι πληγές είναι πρόσφατες και ο εγωισμός τους ακόμη πληγωμένος. Όμως από κοινωνική σκοπιά αυτά είναι παιδιαρίσματα. Και δεν είναι μόνο ο αριστερισμός παιδική ασθένεια στην κομματική αριστερά και ο λενινισμός γεροντική. Είναι και η περιφρόνηση της κοινωνικής αριστεράς, ασθένεια και μάλλον η μεγαλύτερη από το τέλος της αριστερής διακυβέρνησης και μετά!

Δεν μπορείς να αδιαφορείς για την ενότητα της ριζοσπαστικής αριστεράς με μια κοινωνία να καίγεται από τον εφαρμοσμένο νεοφιλελευθερισμό απέναντί σου. Δεν μπορείς να μην βλέπεις την καταστροφική εφαρμογή του σχεδίου Πισσαρίδη στην μικρομεσαία οικονομία και επιχειρηματικότητα. Δεν μπορείς να παρακάμπτεις το κατεπείγον της αναστήλωσης της δημόσιας υγείας και παιδείας που με όπλο αδωνική ακροδεξιά η ΝΔ του Μητσοτάκη ξεπουλά στα ιδιωτικά συμφέροντα. Δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν βλέπεις την καταστροφή βουνών, καλλιεργήσιμης γης, λιμνών και ποταμών αλλά και της θάλασσας από την ενεργειακή κερδοσκοπία της βιομηχανίας είτε των ανεμογεννητριών, είτε των φωτοβολταϊκών και των ιχθυοκαλλιεργειών, είτε των εξορύξεων υδρογονανθράκων και "πράσινων" ορυκτών. Με αρπαγή δημόσιας γης, ρύπανση της θάλασσας και καταστροφή της βιοποικιλότητας.

Το οικολογικό κίνημα είναι δυνατό στην βάση αλλά αδύναμο στην πολιτική του συγκρότηση και έκφραση. Ο συνδικαλισμός επίσης αδυνατεί αν συνέλθει μετά τον εργατοπατερισμό του ΠΑΣΟΚ και την χωριστική δράση του ΚΚΕ. Ποια δύναμη αν όχι η ενωμένη αριστερά μπορεί να στηρίξει την ανάκαμψη της κοινωνίας και την σωτηρία του περιβάλλοντος;

Συνέλθετε λοιπόν εκεί στην αριστερά. Δυο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλοί. Ενωθείτε με διάλογο, αυτοκριτική και κοινή δράση. Εκεί που συμφωνείτε και είναι άπειρα τα σημεία και είναι και το πιο σημαντικά για την επιβίωση του τόπου και των ανθρώπων του. Μην γιγαντώνετε τις διαφωνίες ως δικαιολογία για να μην κάνετε αυτό που έπρεπε να κάνετε μετά την ήττα του 2019 αλλά και τώρα μετά την έξοδο Κασσελάκη. Ενότητα και συλλογικότητα. Ενεργά μέλη και συνελεύσεις. Συντεταγμένη αυτοκριτική όχι συνεδριακά ψελλίσματα. Καθαρή πολιτική καταγγελία και απαλλαγή από προσωπικές διαδρομές και παρεούλες με προνόμια. Γιορτή της δημοκρατίας με την δημιουργία κοινού ανοιχτού κόμματος και μετώπου με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις.

Όσο για το ποιος και ποια "επιστρέφει" που, τα ονόματα και τον διαμοιρασμό των ευθυνών, εστέ γενναίοι και ρεαλιστές όπως σας χρειάζεται η κοινωνία η οποία ξέρει ακριβώς τι θέλει από σας - εσείς μην κάνετε ότι δεν το ξέρετε... 

Τι σας ενώνει; Αυτό και μόνο έχει πια σημασία. Ακόμη και στο όνομα...

Ποια (πρέπει να) είναι η θέση της αριστεράς απέναντι στο οικολογικό κίνημα;

Με αφορμή την μεγάλη αυριανή πορεία -στις 11 του Δεκέμβρη- για την υπεράσπιση των βουνών που κάθε χρόνο συγκεντρώνει τα οικολογικά κινήματα του τόπου μας σε μια κεντρική εκδήλωση. Αλλά και με αφορμή τις άπειρες πλέον εκδηλώσεις και δράσεις για ελεύθερα βουνά από την αιολική βιομηχανία, για φωτοβολταϊκά στις στέγες και όχι στην εύφορη γη, για καθαρές θάλασσες από εξορύξεις υδρογονανθράκων και βρώμικες ιχθυοκαλλιέργειες, για ποτάμια ελεύθερα από "μικρά" υδροηλεκτρικά και ρέματα ζωντανούς βιότοπους και αποκαλυμμένα από επιχώσεις, μπαζώματα και "καθαρισμούς". Ήρθε η ώρα και οι πολιτικές συλλογικότητες της αριστεράς (και προφανώς και της πολιτικής οικολογίας) να μιλήσουν ξεκάθαρα για τον τόπο μας και το περιβάλλον του και να συμμετέχουν, στηρίξουν, υποστηρίξουν το οικολογικό κίνημα.

Οι φίλοι της φύσης, οι ορειβάτες και οι ορειβάτισσες, οι πεζοπόροι, οι φυσιολάτρες, οι κάτοικοι εκτός των μεγάλων πόλεων, οι αγρότες, οι ψαράδες, όλ@ γνωρίζουν κάτι που η πολιτική αριστερά και οικολογία φαίνεται μέχρι στιγμής να αρνείται να συνειδητοποιήσει: ότι οι βιομηχανικές ΑΠΕ δεν έχουν καμία σχέση με την οικολογία του περιβάλλοντος, την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, την εξοικονόμηση ενέργειας και την αποκατάσταση της βλάστησης παντού όπου έχει καεί ή ερημωθεί και ακόμη περισσότερο. Οι βΑΠΕ απλά είδαν φως και μπήκαν στην καταπάτηση δημόσιων εκτάσεων, καθαρών θαλασσών, λιμνών και ποταμών, απάτητων βουνών και άγριας φύσης. Για να βγάλουν κέρδος από την εκμετάλλευσή τους! Καμία εξοικονόμηση δεν έχουν στο πλάνο, μόνο μεγέθυνση της παραγωγής ενέργειας δίπλα σε εκείνη του φυσικού αερίου/υδρογονανθράκων. 

Ο καπιταλισμός καταστρέφει το περιβάλλον. Αυτό είναι γνωστό από ανέκαθεν. Καταστρέφει και "εκσυγχρονίζει" εντάσσοντας τα πάντα στην αγορά. Η ενεργειακή λαίλαπα με τις χιλιάδες ανεμογεννήτριες έχει ήδη καταστρέψει άπειρες βουνοκορφές, πλαγιές και πρανή πρώην άγριας φύσης και απάτητων τόπων με τα τσιμεντώματα στις κορφές και τα χωματουργικά των δρόμων που ανοίγονται σε παρθένο τοπίο. Έχουν καταστρέψει τόπους φύσης και πολιτισμού και οπτικά αλλά και τον βιώσιμο τουρισμό των περιοχών αυτών. Το ίδιο αποπειρώνται να κάνουν στα ορεινά ρέματα, ποτάμια και λίμνες, το ίδιο στην καλλιεργήσιμη γη με την τερατώδη βιομηχανική επέκταση των φωτοβολταϊκών, το ίδιο στους κόλπους και την καθαρή θάλασσα με τα επίσης τερατώδη σχέδια επέκτασης των ιχθυοκαλλιεργειών μιαν ανάσα από τις ακτές.

Όλο αυτό είναι η επίθεση ενός θνήσκοντος οικονομικού συστήματος που αν δεν επεκταθεί δεν υπάρχει, και που από την φύση του δεν έχει όρια και κανόνες στην επέκτασή του. Κι όλο αυτό για να διευρύνεται διαρκώς το κέρδος και να συρρικνώνεται εισόδημα, φύση, νερό και αέρας που αναπνέουμε. Οι πόλεις ήδη είναι μια κόλαση, το περιαστικό περιβάλλον μισοκατεστραμμένο και τώρα βάζουν πλώρη σε ότι απέμεινε: την ελεύθερη, άγρια και απάτητη μέχρι στιγμής φύση.

Η προσχώρηση του κεφαλαίου στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής (που αυτό επέφερε) είναι υποκριτική αφού απλά του επιτρέπει να επεκταθεί στην φύση, δημόσια και προστατευμένη περιουσία και κληρονομιά μέχρι χθες. Τώρα δεν υπάρχουν πια κανόνες. Η πιο επικίνδυνη δεξιά στην διακυβέρνηση καθυστερεί ακόμη και για πολλά χρόνια ήδη, και το χωροταξικό για τις ΑΠΕ επιτρέποντας με αποφάσεις υπουργού να παίρνουν άδειες καταστροφικές επενδύσεις που θα ήσαν παράνομες ακόμη και με την σχετική ευρωπαϊκή νομολογία.

Και η πολιτική αριστερά; Η πολιτική οικολογία; 

Ανύπαρκτες!

Σιωπούν πλην εξαιρέσεων και διευκολύνουν την δήθεν "πράσινη" διείσδυση στην ενέργεια, δεν συμμετέχουν κεντρικά σε καμία δράση κατά των βΑΠΕ, δεν περιγράφουν καμία κοινωνία εξοικονόμησης στα πολιτικά τους προγράμματα και παραμένουν δέσμιες της ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και της δίκαιης ανάπτυξης (η αριστερά) και των βΑΠΕ (πολιτική αριστερά και οικολογία).

Η θέση της αριστεράς όμως είναι με τα κινήματα! Γιατί αυτό που συμβαίνει επιβεβαιώνει τις προβλέψεις της για καταστροφή και της εργασίας και του περιβάλλοντος από την άκριτη επέκταση του καπιταλισμού. Ειδικά με την εμφάνιση του νεοφιλελευθερισμού και την πτώση του υπαρκτού που όμνυε σε μια βρώμικη συνεχή ανάπτυξη και αυτός, όλα τα τοπικά κινήματα για προστασία της φύσης περιλαμβάνουν αριστερούς και οικολόγους και συχνά την υποστήριξη των αντίστοιχων πολιτικών συλλογικοτήτων. Αλλά κεντρικά η σιωπή συνεχίζεται. Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ έδωσαν άδειες εξόρυξης υδρογονανθράκων στην θάλασσα της Κρήτης. Κεντρικοί εκφραστές της πολιτικής οικολογίας υποστήριξαν την επέκταση των βΑΠΕ και ζητούν ακόμη μεγαλύτερη και πιο γρήγορη! 

Ο ξεσηκωμός του κόσμου που θα εκφραστεί και αύριο την ημέρα των βουνών με την κεντρική πορεία στην Αθήνα αλλά και πολλαπλές που πραγματοποιούνται πριν και μετά σε πολλά μέρη, ας προβληματίσουν την πολιτική αριστερά και οικολογία. Λείπουν από τα κινήματα και αυτό είναι ανεπίτρεπτο! Βοηθούν την ακροδεξιά του Μητσοτάκη να ολοκληρώσει την αρπαγή γης, την λεηλασία των πόρων, την ρύπανση από βιομηχανικές δραστηριότητες βουνά και χωράφια, θάλασσες και κόλπους, ρέματα και ποτάμια. Και αν εμπορευτεί τα πάντα, νερό, αέρα, το χώμα που πατάμε και καλλιεργούμε...

Το θέλει αυτό η αριστερά;

Το θέλει αυτό η πολιτική οικολογία;

Ας συνέλθουν άμεσα και ας τους δούμε μαζικά* στα οικολογικά κινήματα εφεξής. 

*Χωρίς κομματικά λάβαρα και καταπάτηση της κατακτημένης αυτονομίας των κινημάτων για να μην παρεξηγηθούμε

Γιατί η αριστερά είναι κομμάτια, ενώ "Όλοι μαζί μπορούμε" ;

             Τα βουνά καταστρέφονται συστηματικά από την εποχή του Γιωργάκη Παπανδρέου, όπως έδειχνε στην παραπάνω γελοιογραφία ο αείμνηστος Γιάννης Καλαϊτζής. 

Γιατί δεν θέλησε τόσα χρόνια η αριστερά να ενισχύσει τα κινήματα για την σωτηρία τους;

Η εικόνα της αριστεράς είναι τραγελαφικά αντιφατική. Οι διαφορετικές πολιτικές της εκφράσεις, οι συνιστώσες της - για να χρησιμοποιήσουμε ορολογία ΣΥΡΙΖΑ προ 2015 - συμφωνούν μεταξύ τους κατά 99% στο πολιτικό επίδικο. Και καταγγέλλουν με σχεδόν τις ίδιες φράσεις την νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά διακυβέρνηση της ΝΔ του Μητσοτάκη. Αλλά παραδόξως δεν μπορούν να συνεργαστούν για να ανατρέψουν εύκολα την πιο επικίνδυνη ΝΔ από την ίδρυσή της!

Τι συμβαίνει στο μυαλό της κομματικής αριστεράς; Πως εξηγείται ότι ενώ τα προβλήματα των πολιτών έχουν φτάσει στο απροχώρητο, με τους μισθούς στα τάρταρα, τους πλειστηριασμούς στο ζενίθ, την υγεία και την παιδεία στην εντατική, το περιβάλλον να καταστρέφεται καθημερινά από την βιομηχανία της ενέργειας - η αριστερά βρίσκει εμπόδια στο να δράσει κοινά;

Πως εξηγείται ότι καθένας φροντίζει το μαγαζάκι του και όχι το κοινό σπίτι; Πως εξηγείται ότι ο ένας καταγγέλλει την άλλη στην αριστερά και αποκλείει ή αναβάλλει διαρκώς τον διάλογο και την κοινή δράση; Ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο έχει παράξει τόσα κόμματα όσα αριθμούσαν οι πρώην συνιστώσες του με τις οποίες είχε φτύσει αίμα να συνυπάρξει. Χρόνια διαλόγου και κοινής δράσης έφεραν την νίκη του 2015 και την πρώτη φορά αριστερά για ένα εξάμηνο. Και μετά πάλι τα ίδια... οι διαφωνίες έγιναν πάλι νέα κόμματα ή νέες φράξιες μέσα στο ίδιο κόμμα που κι αυτές ξανάγιναν νέα κόμματα στην συνέχεια.

Σήμερα η κεντροαριστερή πλειοψηφία κατεβάζει δέκα κόμματα στις εκλογές ή απέχει και η πιο επικίνδυνη ΝΔ όλων των εποχών κυβερνά αυτοδύναμα με το 20% των ψηφοφόρων...

Και πριν αναλύσουμε το ιδιοτελές κίνητρο του να έχει ο καθένας το μαγαζί του ας πάμε απευθείας στο κεντρικό ζήτημα: ότι και να λένε όλοι τους, στους πολίτες είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι όλες οι εκδοχές της αριστεράς μπορούν να συνυπάρξουν!

Απλά δεν το κάνουν κι αυτό είναι πρόβλημα που οι ίδιοι πρέπει να κοιτάξουν πριν χάσουν και το τελευταίο ψήγμα αξιοπιστίας στην κοινωνική αριστερά και λογικά και την τελευταία ψήφο της.

Το πρόβλημα της αριστεράς είναι η συνύπαρξη στο ίδιο πολιτικό χώρο. Οι διαφορές των συνιστωσών της είναι ελάχιστες όσον αφορά τη θεωρία και το κοινό όραμα και σχεδόν μηδενικές προγραμματικά και στην τακτική τους. Κι όμως βρίσκουν τρόπους να τις γιγαντώσουν, να διασπώνται και να ανταλλάσσουν μεταξύ τους τραγικές κατηγορίες...

Το πρόβλημα της αριστεράς είναι η πολιτική τεμπελιά. Αντί να αναθεωρεί συνεχώς την θεωρία της ενσωματώνοντας τις νέες πραγματικότητες, βολεύεται στην δογματοποίηση της θεωρητικής παραγωγής και των ιδεών παλιότερων διανοητών.

Η τραγική οικολογική πραγματικότητα που έχει επιφέρει ο καπιταλισμός στο μεταξύ, δείχνει αχώνευτη προγραμματικά για την αριστερά παρότι επιβεβαιώνει με τον χειρότερο τρόπο τις προβλέψεις της αριστεράς για την τύχη του πλανήτη στα χέρια του νεοφιλελευθερισμού! Δεν μπορεί η αριστερά να ξεκολλήσει από την λατρεία των παραγωγικών δυνάμεων και της ανάπτυξης που εξάντλησαν τους πόρους του πλανήτη και ρύπαναν και την τελευταία γωνιά του πρώην ζωογόνου περιβάλλοντος.

Το πρόβλημα της αριστεράς είναι τα μικρομέγαλα εγώ. Την συλλογικότητα και την δημοκρατία πολύ εύκολα την παραβιάζει η αριστερά εντός της ενώ την εξαγγέλλει εκτός της! Οι ταπεινοί ήρωές της που αποτελούν την κληρονομιά και την συνείδηση της κοινωνικής αριστεράς δεν παραδειγματίζουν πλέον και τις κομματικές ηγεσίες της. Η δημοκρατία παραμερίζεται συστηματικά, οι συλλογικές αποφάσεις παραβιάζονται επίσης όποτε βολεύει, τα καταστατικά και τα προγράμματα κρύβονται στο συρτάρι όταν η αποψάρα των επικεφαλής διαφωνεί με το ίδιο τους το συλλογικό οργανισμό. Τα κόμματα της αριστεράς τα κυβερνούν οι παρέες των προεδρικών, οι πρωινοί καφέδες και άνθρωποι που επιβιώνουν μέσω προσωπικών πολιτικών. Η εσωκομματική δημοκρατία δείχνει ανέφικτη.

Τι απομένει; Μα να υπερισχύσει η κοινωνική αριστερά και τα θέλω της απέναντι στις μικροπολιτικές των κομματικών ηγεσιών!

Οι ανάγκες των πολιτών!

Οι κατεπείγουσες ανάγκες των φτωχών ανθρώπων που είναι η πλειοψηφία αλλά δεν βγάζουν συστηματικά πλέον τον μήνα.

Η συλλογική δύναμη της κοινωνίας που κατακερματίζεται από τις κομματικές γραφειοκρατίες!

Κοινωνική απαίτηση και προειδοποίηση στην κομματική αριστερά και τις γραφειοκρατίες της:

Δεν έχετε καμιά δικαιολογία να μην είσαστε ενωμένοι απέναντι στον καπιταλισμό της καταστροφής της Μητσοτακικής ακροκεντρώας δεξιάς και των παραμάγαζών της σε εφεδρεία.
Δεν σας ζητάμε να κλείσετε τα πολιτικά μαγαζιά σας, να αρνηθείτε τις ιδιαιτερότητές σας, τις διαφωνίες σας, τα εμβλήματά σας. Κρατείστε τα. Ελάτε όμως σε κοινό μέτωπο, δράστε μαζί, κυβερνήστε μαζί με ότι αποφασίζει η λαϊκή πλειοψηφία. Μην ρίχνετε την αριστερά από την κυβέρνηση ή την αξιωματική αντιπολίτευση λόγω εσωτερικών διαφορών.
Δουλέψτε επιτέλους θεωρητικά. Επικαιροποιήστε και ζωντανέψτε το οικονομικό πρόγραμμά σας. Εξετάστε σοβαρά τις πιθανότητες επιβίωσης της ανθρωπότητας σε συνθήκες καταστροφής του περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής. Υιοθετήστε σύγχρονες οικονομικές μελέτες για την ανάγκη επιβράδυνσης παραγωγής και κατανάλωσης για να επιτευχθεί μαζική ευημερία. Μήπως η οικολογία είναι ο σοσιαλισμός της εποχής μας; Μήπως η οικολογία και η αποανάπτυξη είναι η επόμενη ανανέωση της αριστεράς πολιτικά και προγραμματικά;

Νέα αριστερά είναι εκείνη που συγχρονίζεται με τις ανάγκες της εποχής.

Που φέρνει εισόδημα, ευημερία και ποιότητα ζωής στους πολίτες και τους τόπους τους.

Που στηρίζει τα κινήματα κριτικά και τα ενδυναμώνει σε μόνιμο διάλογο μαζί τους. Που δεν κλέβει την υπεραξία τους στις εκλογές αλλά αναδεικνύει σε θέσεις ευθύνης στελέχη τους! Που δέχεται κάθε αριστερή άποψη και δεν εξάρει την μονοκαλλιέργεια των ιδεών και το λενινιστικό "εμείς εμείς οι μόνοι συνεπείς".

Που απευθύνεται πάντα στην λαϊκή πλειοψηφία και σέβεται την λαϊκή ετυμηγορία σε κάθε τελική απόφαση μέχρι την επόμενη. Γιατί οι εποχές αλλάζουν και απαιτούνται ανοιχτά μυαλά.

Όλ@ μαζί μπορούμε!