από την παρουσίαση του εκδότη:
Σε συνεργασία με τη Forbes Media, τη JESS3 και τον Wiley, οι εκδόσεις ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ανακοινώνουν την έκδοση του βιβλίου Το Ζεν του Στιβ Τζομπς σε κείμενο του Caleb Melby, αρθρογράφο του περιοδικού Forbes,και εικόνες από τη JESS3. Αυτή η γραφική νουβέλα, φόρος τιμής στον Steve Jobs (1955-2011), συνιδρυτή της Apple, αποτελεί το αποτέλεσμα εκτενούς έρευνας μιας εξαιρετικά ενδιαφέρουσας περιόδου στη ζωή του Jobs, η οποία άλλαξε ριζικά την τεχνολογία και τη σχεδίαση.Ο Steve Jobs επηρέασε σημαντικά πάρα πολλούς ανθρώπους. Αυτό που λίγοι αντιλαμβάνονται είναι ότι μεγάλο μέρος της επιτυχίας του οφειλόταν στη συνεργασία του με σχεδιαστές, μηχανικούς και τους κορυφαίους στοχαστές του κόσμου.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Jobs εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από την Apple.
Στη συνέχεια ίδρυσε τη NeXT, μια εταιρεία υπολογιστών με έδρα το Ρέντγουντ στην πολιτεία της Καλιφόρνια. Κυνικοί δημοσιογράφοι ξεκίνησαν τότε να αναρωτιούνται αν ο Jobs θα ήταν ένας διάττοντας αστέρας, καθώς οι πωλήσεις των υπολογιστών της NeXT, καίτοι όμορφοι, ήταν απογοητευτικές. Σ’ αυτήν τη δύσκολη περίοδο της ζωής του, ο Jobs ανακάλυψε την πνευματική πλευρά του μέσα από μια μοναδική φιλία με τον Kobun Chino Otogawa, έναν Ιάπωνα Βουδιστή ιερέα του Ζεν. Αυτή η πνευματική φιλία δημιούργησε τελικά τα θεμέλια της διαρκούς πρωτοποριακής επιτυχίας του Jobs.Το Ζεν του Στιβ Τζομπς απεικονίζει τη φιλία μεταξύ του Jobs και του Kobun. Ο Kobun μετανάστευσε στις ΗΠΑ από την Ιαπωνία στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ήταν ένας πρωτοποριακός άνθρωπος, ο οποίος δεν εκτιμούσε ιδιαίτερα τους κανόνες αλλά έτρεφε μεγάλο πάθος για την τέχνη και το σχέδιο. Ο Kobun ήταν για το Βουδισμό ότι ήταν ο Jobs για την τεχνολογία: Ένας αποστάτης των παραδοσιακών μεθόδων.
Η ιστορία κινείται μπρος και πίσω στο χρόνο, από τη δεκαετία του 1970 έως το 2011, αλλά κυρίως επικεντρώνεται στην περίοδο που ακολούθησε την εξορία του Jobs από την Apple το 1985, όταν ασχολήθηκε εντατικά με τη μελέτη του Ζεν δίπλα στον Kobun. Ο χρόνος που πέρασαν μαζί συνδέεται άρρηκτα με τη μεγάλη ανάπτυξη της Apple, η οποία ήταν το αποτέλεσμα πρωτοποριακής σχεδίασης προϊόντων και καινοτόμου επιχειρηματικής στρατηγικής.
Το Ζεν του Στιβ Τζομπς συνδέει αυτήν την περίοδο στη ζωή του Jobs με σημαντικές στιγμές στην ιστορία της Apple.
Ένα κομμάτι του βιβλίου λαμβάνει χώρα στο κέντρο Tassajara Zen Mountain της Καλιφόρνια το 1986. Ο Kobun διδάσκει στον Jobs το κινείν, μια μέθοδο περιπατητικού διαλογισμού, και παρουσιάζει την επιδίωξη του Jobs να κατανοήσει το MA, μια Γιαπωνέζικη σχεδιαστική πρακτική η οποία είναι εμφανής σήμερα στην απλότητα όλων των προϊόντων της Apple. Από τη θριαμβευτική επιστροφή του στην Apple το 1996, ήταν προφανές ότι οι εμπειρίες του Jobs με το Βουδισμό έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη φιλοσοφία της εταιρείας.Το Ζεν του Στιβ Τζομπς δεν είναι μόνο ένας οπτικός φόρος τιμής, αλλά και μια αναδρομή σε ένα είδωλο του οποίου η ζωή διαμόρφωσε το μέλλον. Οι αναγνώστες του βιβλίου θα καταλάβουν και θα εκτιμήσουν καλύτερα την κληρονομιά που άφησε πίσω του ο Steve Jobs.
Δείτε περισσότερα:
http://www.papasotiriou.gr/
http://jess3.com/forbes-the-zen-of-steve-jobs/
Η μέθοδος περιπατητικού διαλογισμού ονομάζεται ΚΙΝΧΙΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή έκανε ό,τι έκανε χάρη στο Ζεν που ανακάλυψε; Λίγο (λέω λίγο ως απορία ρητορική) υπερβολικό δεν είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ζεν είναι μαθητεία στην έμπνευση Δείμο. Και όπως ξέρεις, λέμε: "πες μου τον δάσκαλό σου να σου πω ποιος είσαι". Ιδού λοιπόν ο δάσκαλός του...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, όλη η πορεία του καθορίστηκε επειδή είχε θεϊκή επιφοίτηση; Λίγο ιδεαλιστικό (μην πω τρελό, δεν είναι); Ξέρουμε καλά πως ο τύπος λειτούργησε απλά ως ψυχολόγος (στην ψυχική ισορροπία εννοώ) δίνοντάς του κάποια ίσως ερεθίσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άσκηση Ζεν, Δείμο είναι άσκηση αυτογνωσίας. Δεν αναμένει από κάποιον θεό βοήθεια. Ανατάσσει και εκδηλώνει το εσωτερικό δυναμικό του ασκουμένου που υπάρχει ήδη ως βαθύτερη φύση του. Δεν ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο αλλά κάτι που κοιμόταν ίσως. Οι άκαμπτες ιδέες σκεπάζουν αυτό το δυναμικό και μαραζώνουν την ευφυία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο βουδισμό -που μέρος του είναι το Ζεν και ο περιπατητικός διαλογισμός Κινχιν- δεν υπάρχε ι θεός για να προσευχηθείς. Υπάρχει ενεργοποίηση των δυνατοτήτων που πνίγονται από τον δογματισμό -πολιτικό ή θρησκευτικό. Η πολιτική ορθότητα -για να έρθουμε στα δικά μας- πνίγει την δημιουργικότητα. Το να παρατηρείς τις σκέψεις σου χωρίς να ταυτίζεσαι μαζί τους -πράγμα που είναι η βασική μέθοδος της άσκησης Ζεν - απελευθερώνει δεσμευμένες νοητικές δυνατότητες κατανόησης και δημιουργικότητας. Στην αριστερά αντίθετα η συλλογική άσκηση στην ορθότητα οδηγεί την σκέψη στην παρακμή - κάτι που ζούμε καθημερινά άλλωστε.
Ρε, Γιώργο, άλλο μία φιλοσοφική στάση/ρεύμα/αντίληψη κι άλλο μία φιλοσοφικοθρησκευτική θέση. Το Ζεν είναι η αυτογνωσία, αλλά στο πλαίσιο μιας θρησκείας (του βουδισμού εν προκειμένου). Είναι σα να συνδέεις την ταξική πάλη με το Ταό (Γιν και Γιανγκ) επειδή έχουν αναφορές στη σύγκρουση/αντίθεση/αναγέννηση. Δεν παύει το Ζεν να είναι μία θρησκευτικής προέλευσης αντίληψη και άρα ιδεαλιστική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον εγώ, ως διαλεκτικός υλιστής, δεν μπορώ να δεχτώ ότι η επιτυχία ενός ανθρώπου αλλάζει λόγω μιας θρησκευτικής δοξασίας/αντίληψης.
Είναι θέμα εμπειρίας προφανώς όχι θεωρίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή