Η εσωστρέφεια στην αριστερά - αιτίες, συνέπειες και μια πρόταση

ΒΑΡΕΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Το 2010 και στο τελευταίο συνέδριο του τότε Συνασπισμού που θα αποφάσιζε την αυτοδιάλυσή του μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, η ανανεωτική πτέρυγα του κόμματος αποχώρησε συντεταγμένα διαφωνώντας κάθετα με μια τέτοια προοπτική. Ακολούθως ιδρύθηκε η ΔΗΜΑΡ (Δημοκρατική Αριστερά) που ενσωμάτωσε την πλειοψηφία της πρώην ανανεωτικής τάσης και υποσχέθηκε να πραγματώσει ένα καθαρά ανανεωτικό αριστερό κόμμα. Η πορεία της διέψευσε τις υποσχέσεις της και τα απομεινάρια της ενσωματώθηκαν πολύ αργότερα ξανά στον ΣΥΡΙΖΑ...

Γιατί τα θυμίζουμε αυτά; Τα θυμίζουμε γιατί υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην αριστερά όπου οι διαφωνίες αργά ή γρήγορα γίνονται ...νέα κόμματα. 

Που μετά από καιρό και άπειρες εμφύλιες διαμάχες και αντιπαραθέσεις που θα ονομάσουμε "εσωστρέφεια στην αριστερά" κι αφού πληγωθούν μεταξύ τους πρώην σύντροφοι, αφού απασχολήσουν με άφθονη ύλη τα παραπολιτικά δημοσιεύματα κι αφού συνειδητοποιήσουν ότι έτσι ευνοείται μόνο η παραμονή της δεξιάς στην κυβέρνηση και η απώλεια όλων των δημοκρατικών και οικονομικών κεκτημένων των πολιτών, έ, τα ξαναβρίσκουν και ζουν μια νέα περίοδο διαλόγου, ενότητας και κοινής δράσης. 

Ακόμη και κοινού κόμματος αν βρεθεί κι ένα ταλαντούχο πρόσωπο (πχ σαν τον Αλέξη Τσίπρα) που θα υπερβαίνει με τις δυνατότητές του τις μικροπολιτικές γκρίνιες μεταξύ τους.

Το μοτίβο φαίνεται να είναι απομεινάρι της παλιάς διελκυστίνδας ανανεωτικών και ορθόδοξων στο αριστερό κίνημα που και αυτό είναι απομεινάρι της παλιάς σύγκρουσης σταλινικών και τροτσκιστών που και αυτό είναι απομεινάρι της αρχαίας αντιπαράθεσης μαρξιστών και αναρχικών στην σοσιαλιστική διεθνή...

Σημασία έχει ότι δουλεύει ακόμη!

Το 1989 ενώθηκαν ΚΚΕ και ΚΚΕ εσ (με το όνομα διευκόλυνση ΕΑΡ) στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου για να αποχωρήσει σε λίγο το ΚΚΕ διασπώμενο με μια οριακή πλειοψηφία των ορθοδόξων που κράτησαν τον τίτλο. Το μοτίβο λειτούργησε ξανά και από τότε η απόσταση μεταξύ ανανεωτικών και ορθόδοξων διευρύνεται συνεχώς.

Μετά έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, 

η ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη, 

η ΛΑΕ του Λαφαζάνη, 

το ΜέΡΑ25 του Βαρουφάκη, 

η Πλεύση Ελευθερίας της Κωνσταντοπούλου. 

Κι εκεί που φαινόταν ότι εκτονώθηκαν οι διαφωνίες με το μοτίβο ίδρυσης νέων κομμάτων, ήρθε ο Κασσελάκης που αξιοποιώντας την ρωγμή της "εκλογής από την βάση" σε ένα ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Τσίπρα, προκάλεσε δυο νέες διασπάσεις και αποχωρήσεις με την εκλογή του. 

Την Νέα Αριστερά των Αχτσιόγλου, Χαρίτση και 

το δικό του κόμμα μετά την αποκαθήλωσή του, το Κίνημα Δημοκρατίας...

Στο μεταξύ ο Μητσοτάκης χωρίς καμιά σοβαρή αντιπολίτευση ξεθεμελιώνει τη χώρα με καταστροφή του κράτους πρόνοιας, ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα των εθνικών πόρων σε μεγαλοεταιρείες που προσλαμβάνουν μέλη της οικογένειάς του.

Η αριστερά σε δέκα κομμάτια που αθροιστικά έχουν το ένα τρίτο των εκλογικών ποσοστών του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπικά, χαίρει άκρας εσωστρέφειας με την κάθε άποψη βολεμένη στο δικό της σπίτι όπου ασχολείται με την ...διαίρεση του ατόμου. 

Γκρίνιες στην Νέα Αριστερά για στημένη εκλογή οργάνων με τα γνωστά χαρτάκια (που κατέστρεψαν και την ΔΗΜΑΡ), αμφιβολίες στον ΣΥΡΙΖΑ για το πόσο θα κάτσει ήσυχος ο Πολάκης και ο Παππάς, πειράματα συγκατοίκησης του ΜέΡΑ25 με τα απομεινάρια της ΛΑΕ, καταγγελίες στην Πλεύση για προσωπικό κόμμα της Κωνσταντοπούλου.

Είναι η εσωστρέφεια μοίρα της αριστεράς; 

Είναι η αριστερά στον κόσμο της όπου τα εσωτερικά της είναι πιο σημαντικά από τα προβλήματα του κόσμου; Ενώ οι θέσεις της είναι πραγματικές λύσεις για μια καλύτερη κοινωνία; 

Φταίει ο τρόπος της κομματικής της συγκρότησης; 

Τις πταίει;

Ναι, το μοτίβο της εσωστρέφειας, των διχασμών και της ανάγκης να έχει η κάθε άποψη το δικό της κόμμα, σπίτι, μαγαζάκι δείχνει παντοδύναμο. 

Και δεν υπάρχει άμεση θεραπεία. 

Το γιατί είναι άλλη μεγάλη συζήτηση. 

Το πρόβλημα είναι τι κάνουμε ώστε η γενετική εσωστρέφεια της κομματικής αριστεράς να μην έχει τραγικές συνέπειες στην κοινωνική αριστερά που δεν βρίσκει την πολιτική δύναμη που της αντιστοιχεί και στήριξη στα κινήματά της!

ΑΠΟΔΟΧΗ

Η πρότασή μας είναι να αποδεχθούμε την πραγματικότητα. Την φύση της κομματικής αριστεράς που είναι ο διχασμός, η διάσπαση και οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις στην κορυφή. Οι προσπάθειες να ανανεωθεί ολοκληρώθηκαν και απέτυχαν παταγωδώς. Το εξουσιαστικό τριτοδιεθνιστικό λενινιστικό πρότυπο της πολεμικής πειθαρχίας και της καταπίεσης της μειοψηφίας από την πλειοψηφία έχει επικρατήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε όλα τα κομμάτια της αριστεράς. Ας αφήσουμε λοιπόν τα πράγματα στην μοίρα τους. Ας έχει ο καθένας το μαγαζάκι του να παίζει. Και λέμε ο καθένας γιατί αυτό εκτός των άλλων είναι και απότοκο της αντρικής κυριαρχίας στα κόμματα.

Εμείς τι κάνουμε!

"Εμείς" είμαστε ο κόσμος της εργασίας, της αριστεράς, της οικολογίας, της ειρήνης. Που βλέπει τόσες υποσχόμενες δυνάμεις και στελέχη να αναλώνονται μέσα στους τέσσερεις τοίχους των γραφείων τους πολεμώντας ο ένας τον άλλο ενώ η κοινωνία σφαδάζει από τον χειρότερο νεοφιλελευθερισμό των τελευταίων δεκαετιών.

ΠΡΟΤΑΣΗ

Κρατήστε τα κόμματά σας. Ναι κρατήστε τα. 

Κλείνουμε τα αυτιά στο καθημερινό κουτσομπολιό των media για επιστροφές βουλευτών, μεταγραφές στελεχών, νέες εντάσεις και διαφορές στις κομματικές γραφειοκρατίες. Δικά σας θέματα.

Εμάς μας ενδιαφέρει η ενότητα στην δράση. Αυτό που έκανε το ΕΑΜ μεγάλο, την ΕΔΑ αξ. αντιπολίτευση το 1958, τον Τσίπρα ΠΘ με τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Αυτό που κάνουν τα ενωτικά σχήματα διαλόγου και κοινής δράσης της αριστεράς. Εκεί μια ταλαντούχα ηγεσία μπορεί να αποδώσει και να μεγαλουργήσει όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015. Όλα τα άλλα είναι περιττά. 

ΥΣΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Η εσωστρέφεια είναι η φύση όλων των ιδεολογιών που οργανώνονται κομματικά σε αναγκαστικά απολιθωμένες μορφές. Εάν ρεύμα ιδεών δεν μπορεί αν έχει μόνιμη μορφή. Ότι δεν κινείται πεθαίνει και συχνά τα κόμματα καταλήγουν φέρετρα των αρχικών ιδεών που τα δημιούργησαν. Ο διάλογος πεθαίνει, η πειθαρχική εξουσία της ηγεσίας στη βάση μεγαλώνει, οι φράξιες ανθούν. Ειδικά στα μεγάλα κόμματα. Κι ο κόσμος χάνει την ενέργεια και τη ζωή του σε απέραντες συνεδριάσεις μονταρίσματος της εσωτερικής ζωής του κόμματος - που δεν βρίσκεται μακριά από τις σέκτες θρησκευτικές και μη. 

Δείτε τα κινήματα. Συνεδριάζουν για συγκεκριμένο σκοπό, τον επικοινωνούν και δρουν. 

Συχνά δεν ξέρουμε καν τα ονόματα των πρωταγωνιστών. Η φιλοδοξία τους είναι να λύσουν το πρόβλημα, όχι να φτιάξουν ένα μόνιμο κέλυφος που θα μακροημερεύσει ξεχνώντας ακόμη και τον λόγο που ιδρύθηκε. Όλα άλλωστε στον κόσμο είναι παροδικά. Και τα κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές. Ανάλογα με τις ανάγκες ζουν και πεθαίνουν και αφήνουν πίσω τους κάτι ή και τίποτα. 

Κάτι αφήνουν τα ενωτικά σχήματα. 

Τίποτα τα απολιθώματα των ιδεολογιών. 

Δείτε που βρισκόμαστε: η δεξιά του Μητσοτάκη έχει ξεθεμελιώσει κάθε μας δικαίωμα, έχει ρίξει τους μισθούς σε προπολεμικά επίπεδα, έχει συρρικνώσει τις συντάξεις, την δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Ότι κέρδισε η αριστερά το 15-19 έχει ήδη χαθεί κι ακόμη παραπέρα.

Συνεργαστείτε λοιπόν σε ένα μέτωπο όλοι ακριβώς στα σημεία που συμφωνείτε - και ω ειρωνεία είναι και τα περισσότερα! 

Τίποτα δεν εξαρτάται από τον αν κάποιοι βουλευτές θα πάνε πίσω ή εμπρός, αν θα συγχωνευθούν ακόμη κάποια κόμματα. Να είστε σίγουροι ότι πάλι θα βρουν τρόπο να διασπαστούν.

Δεν μας αφορούν αυτά. Ζητείστε και επιβάλλετε στα κόμματά σας την συνεργασία, την κοινή δράση, την κοινή ακόμη εκλογική παρέμβαση. Κι ας διατηρήσουν οι ηγεσίες σας τις πολύτιμες καρέκλες τους στο διηνεκές.

Ενότητα στη δράση τώρα. Αυτό μόνο χρειαζόμαστε κι αυτό μόνο θα ενεργοποιήσει όσ@ μπορούν να πρωταγωνιστήσουν σε κάτι τέτοιο. Πάντα υπάρχουν τέτοι@ αλλά όχι κατ ανάγκη στις σημερινές κομματικές ηγεσίες.